Σύμφωνα με τον Chandler, 1997, τo παράλληλο παιχνίδι, είναι ένα φυσιολογικό στάδιο της αναπτυξιακής πορείας του παιδιού  και είναι το 4ο στάδιο, μετά το ελεύθερο παιχνίδι, το μοναχικό παιχνίδι και το παιχνίδι παρατήρησης.  Σε αυτό το στάδιο τα παιδιά παίζουν συνήθως δίπλα δίπλα, απολαμβάνουν τη συνύπαρξη των συνομήλικων αλλά κυρίως  είναι απορροφημένα από τη δική τους ατομική δραστηριότητα και δεν αλληλεπιδρούν. Αργότερα ακολουθεί το στάδιο του συνεργατικού-κοινωνικού   παιχνιδιού όπου  τα παιδιά στοχεύουν στη ίδια δραστηριότητα μέσω κοινής δράσης και συνεργασίας.