Τα άτομα με αυτισμό παρουσιάζουν ελλείμματα στην επικοινωνία και την κοινωνική αλληλεπίδραση, καθώς και περιορισμένες επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές. Τα ελλείμματα αυτά υπάρχουν από τη βρεφική ηλικία και συνήθως τα συμπτώματα εμφανίζονται πριν από τα 3 έτη. Ωστόσο, υπάρχει περίπτωση οι δυσκολίες να γίνουν αντιληπτές αργότερα, όταν οι κοινωνικές απαιτήσεις ξεπεράσουν τις περιορισμένες δυνατότητες του παιδιού. Ο αυτισμός μπορεί να συνυπάρχει με άλλες καταστάσεις, όπως νοητική υστέρηση, επιληπτικές κρίσεις, διαταραχές στη συμπεριφορά και το συναίσθημα, κλπ.

Τα άτομα με διαταραχή αυτιστικού φάσματος διαφέρουν μεταξύ τους, τόσο ως προς τον τρόπο εκδήλωσης των ελλειμμάτων, όσο και ως προς την βαρύτητα των συμπτωμάτων. Πρόκειται για  χρόνια διαταραχή που δεν εξαφανίζεται  με την πάροδο της ηλικίας.

Ωστόσο, με κατάλληλη παρέμβαση και υποστήριξη το άτομο με αυτισμό μπορεί να σημειώσει σημαντική πρόοδο και να αξιοποιήσει στο μέγιστο τις δυνατότητές του. Η θεραπευτική παρέμβαση χρειάζεται να είναι ολιστική, δομημένη και εξατομικευμένη.

Είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη διάγνωση της διαταραχής και η έγκαιρη έναρξη θεραπευτικής παρέμβασης, καθώς καλύτερη πρόγνωση και πορεία παρουσιάζουν τα παιδιά με αυτισμό που ξεκινούν παρέμβαση έγκαιρα κατά την προσχολική ηλικία (πρώιμη παρέμβαση).

O αυτισμός δεν είναι ασθένεια, δεν θεραπεύεται με φαρμακευτική αγωγή ΟΜΩΣ βελτιώνεται ποιοτικά η εικόνα του ατόμου με αυτισμό μέσα από την κατάλληλη θεραπευτική εξατομικευμένη παρέμβαση.

Η διάρκεια της παρέμβασης μοιάζει με προπόνηση σε δρόμο αντοχής, μαραθώνιο… δεν είναι αγώνας ταχύτητας. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και πίστη. Κυρίως στηρίζεται στο σεβασμό και την κατανόηση των δυσκολιών του παιδιού με αυτισμό, στην αποδοχή ότι μεγαλώνουμε ένα υπέροχο διαφορετικό παιδί που μέσα από τις δυσκολίες μας δίνει την ευκαιρία να αντιληφθούμε το θαύμα της μοναδικότητάς μας….