Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας

Στα παιδιά με ΔΑΦ συχνά παρατηρούνται δυσκολίες στη σίτιση. Οφείλονται  σε αισθητηριακές δυσκολίες ( υφή, γεύση, θερμοκρασία); Σε δυσκολίες μάσησης; Σε δυσκολίες συνεργασίας και θέματα συμπεριφοράς; Καμιά φορά οι παράγοντες είναι πολλαπλοί. Όπως και να έχει στόχος είναι η αποκατάστασή τους.

Τα προγράμματα σίτισης είναι ιδιαίτερα απαιτητικά, γι’ αυτό απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκινήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι να υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στο θεραπευτή και το παιδί. Επίσης, στόχος για την ομαλή διεξαγωγή των συνεδριών είναι ο θεραπευτής να κάνει όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη τη διαδικασία για το παιδί. Αξίζει να σημειωθεί, πως αν οι δυσκολίες  που παρουσιάζει το παιδί οφείλονται σε αισθητηριακά ερεθίσματα ή και σε δυσκολίες μάσησης, ο θεραπευτής θα προετοιμάσει το παιδί με συγκεκριμένες ασκήσεις, πριν την είσοδο της νέας τροφής στη στοματική κοιλότητα.

Σε πρώτο στάδιο, το παιδί πρέπει να έρθει σε επαφή με τη νέα τροφή, να την επεξεργαστεί οπτικά και απτικά (με τα χέρια) πριν τη γευτεί. Σε επόμενο στάδιο, θα δώσει στο παιδί μικρές μπουκιές της νέας τροφής, σε εναλλαγή με κάποια αγαπημένη τροφή ή κάποιο σνακ. Αν το παιδί συνεργάζεται μπορεί να κρατάει μόνο του το πιρούνι ή το κουτάλι. Σε αντίθετη περίπτωση, ο θεραπευτής θα τοποθετήσει με το χέρι μικρή ποσότητα τροφής στο στόμα του παιδιού.

Σε κάθε στάδιο η λεκτική επιβράβευση  είναι απαραίτητη. Παράλληλα, η χρήση του συστήματος ανταλλάξιμων αμοιβών  βοηθάει, όχι μόνο για την ενίσχυση του παιδιού, αλλά και στην οργάνωση και τη συνεργασία του, καθώς  γνωρίζει  πόσες προσπάθειες έχουν απομείνει.

Οι δυσκολίες στις διατροφικές συνήθειες των παιδιών απαιτούν υπομονή, συμμετοχή, τόσο από τη θεραπευτική ομάδα, όσο και από την οικογένεια και σταθερότητα στο πρόγραμμα. Ξεκινάμε με μικρούς στόχους με τους μικρούς μας φίλους και είμαστε πάντα αισιόδοξοι πως θα τα καταφέρουμε!